"سکوتم را نکن باور"

مثل برگ های پاییزی، بعد از مرگم، زیر پایت صدای درونم را خواهی شنید ...

برای محبوبم

صدای زنگ تلفن ...

واسه امر خیر مزاحم شدن ...

میان خاستگاری ...

می پسندن ...

پسند میشن ...

آزمایش خون ...

محضر ...

سفره عقد ...

عاقد ...

بــــــــله ...

.

.

من تنها میشم ...

*محبوبه ی عزیزم آرزوی همیشگی من خوشبختی توست ... هر چند از لحظه لحظه نبودنت تو خونه دل گیرم .

"فراموشی"

تو را هرگز نمی بخشم

اگر روزی، ساعتی

                    نه

                      حتی لحظه ای

                      فراموش کنی

                                             که

                                                     دوستت دارم

آرزو... :(

ستاره

تا جایی که یادم میاد همیشه آسمون رو خیلی دوست داشتم. از نگاه کردن به عظمتش، به رنگاش، به ابراش به همه چیش لذت می بردم. مسلما همیشه آسمون شب بوده که خیلی برام جذابتر بوده و از آسمون شب عاشق ستاره ها بودم و البته هنوزم وقتایی که تو اون روزا گم میشم به همون اندازه دوستشون دارم.