تو زندگی خیلی حرفا شنیدیم که گفتن باید آویزه ی گوش بشن که در مورد اکثر قریب به اتفاقشون هم این اتفاق نیوفتاده. یکی از چیزایی که چند سال پیش جایی خوندم و همین حس گوشواره بودن بهم دست داد این بود که هیچ وقت در مورد چیزی توضیح نده چون کسی که حرفت رو باور میکنه نیاز به توضیح نداره و اونی که باور نمیکنه با هزار توضیح هم باورت نمیکنه، این یکی از استثنائات بود که میتونم با اطمینان بگم بیش 90 درصد مواقع بهش عمل کردم.
جاهایی لازم بوده اتفاقاتی رو توضیح بدم و دادم، نه برای اینکه کسی حرفمو باور کنه بلکه برای اینکه خودمو مرور کنم.
خب گاهی برای اینکه درکت کنن باید حداقل یکبار حرف زدو توضیح داد و گرنه از تو چشمای آدم نمیخونن که چته!!!
گاهی ...
اینم شاید یکی از همون جاهایی باشه ک من نوشتم ولی به نظرم زیاد اتفاق نمی افته.