مرگ

هیچ وقت مردن رو اتفاق بزرگی نمی دیدم و چون خیلی از خودم دور می دیدمش زیاد بهش فکر نمی کردم. دیشب با همه وجود حسش کردم، انگار تا موتور اتوبوس اومد ولی لحظه آخر پشیمون شد و برگشت، مخزن گازوئیل می تونست قبل پیاده شدن همه منفجر شه، به تعبیر راننده اتوبوس معجزه بود که برای کسی اتفاقی  نیوفتاد.

تازه فهمیدم که خیلی زنده موندن رو دوست دارم، هنوز می خوام زندگی کنم، هنوز خیلی کار برای انجام دادن دارم.

شاید این فرصتی دوباره س برای اینکه زندگی کنم و اونی باشم که تا امروز نبودم، اونی بشم که باید. یه بنده ی خوب برای خدای خوب خودم...