راستی چند روز مانده به عید؟؟؟

آخرین هفته ی زمستان است
همه چشم انتظار چهره ی عید
پر شده شهر از هوای بهار
عطر گل های سرخ و سبز و سپید

... در خیابان و کوچه و بازار
دست در دست مادر و پدرند
کودکان با نشاط آمده اند
تا لباس قشنگ و نو بخرند

آخرین هفته ی زمستان است
همه چشم انتظار چهره ی عید
پر شده شهر از هوای بهار
عطر گل های سرخ و سبز و سپید

... در خیابان و کوچه و بازار
دست در دست مادر و پدرند
کودکان با نشاط آمده اند
تا لباس قشنگ و نو بخرند

مثل آیینه صاف و براق است
کفش ها زیر نور ویترین ها
کودک اصرار می کند: بابا!
من از این کفش ها، فقط این ها!

چند؟ ناقابل است؛ ده تومان
ده هزار؟! این که ... چشم های پدر
بر زمین خیره می شود اما
منتظر مانده چشم های پسر

کودک و عید و خنده و شادی
کودک و کفش نو، لباس قشنگ
کودک و سرزمین رویاها
عطرها، نورهای رنگارنگ

می خری هان؟ ببین چه برّاق است
ظاهرش مثل کفش مردانه است
می خری هان؟! ببین که مرد شدم
مرد در فکر خرجی خانه است...

راستی چند روز مانده به عید؟
عید آجیل و ماهی قرمز
عید این سفره های دور از نان
که به سامان نمی رسد هرگز

می خری هان؟! بله! بله! حتماً
می زند خنده شادمانه پسر
لبش از شادی و شعف باز است
مثل لبخند کفش های پدر

در خیابان و کوچه و بازار
هیچ کس بغض مرد را نشنید
آی تقویم های رنگارنگ
راستی چند روز مانده به عید؟!

"دکتر اسماعیل امینی"