من اینجا ریشه در خاکم
بالاخره
صاحب خانه شدم
به وسعت دو متر
وارتفاع
تا آسمان خدا
یادم می آید
تاچهل روز
سقف چکه می کرد
تا به یک لایه سنگ سیاه
ایزو بامش کردند
اینجا چه زود به زود
همه خانه دار می شوند
وقتی صدای کلاغ می آید
می دانم کسی دراین
حوالی نیست
عید که می رسد
بوی سبزه می آید
و گلهای پر پر
راستی آدرسم یادت نرود
قطعه فراموش شدگان
بلوک تنهایی....
نسترن خزایی