سرسره ی آسمان

صف بسته بودند ...

با شوق پشت سر آخرین نفر ایستادم ...

چشم از خنده ی بچه ها برنمیداشتم ...

نفرات پیش رو را میشمردم تا کم شوند ...

لحظه شماری کردم برای رسیدن ...

رسیدم ...

به من اجازه ی بازی ندادند ...

گفتند: "زیادی بزرگ شدی" ...

اشک ریختم، پا کوبیدم، التماس کردم ...

"نمی خوام بزرگ باشم"

من از بزرگ شدن میترسم خدا ...

مرا ببر به مهمانی رنگین کمان ...

بگذار کودکی هایم سرسره بازی کند ...

+امروز هوای شهرم رنگین کمانی بود ... :)