گشت ارشاد

حروم اون آمپولیه که دونه ای 220 هزار تومن پولشه و تو باید ماهی سه تاشو بزنی...
حروم زندگی این بدبخته که حسرت یه عروسی به دلش مونده..زده بالا ، متوسل شده به تابلوی کائنات...
حروم اون نزول خوره که اگه سر ماه پول با اسکونتش حاضر نباشه،اسباب و اثاثیه پدر و مادر من رو بعد از 30 سال کار تو آموزش و پرورش این مملکت میزیزه سر کوچه...
حروم اون ماشینی که آیینه بغلش ، دیه ما سه نفره ...

( حمید فرخ نژاد.......گشت ارشاد)

کارگردان : سعید سهیلی 

 

خط پایان

تقدیم به همه دوستان، هم کلاسی ها و هم دوره ای های عزیزم. 

از بین جمعیت فقط فریاد می شنیدم،صداهای نامفهوم، نمی تونستم تشخیص بدم صاحب صدا کیه. همه جمعیت از دوستام بودن ولی هیچ کدوم از صداها رو نمی شناختم.....

راه!

راه رفتنی رو باید رفت. ولی راهی رو که باید برگردی اصلا نری خیلی بهتره. هر یه قدمی که به جلو برمیداری باید صد قدم با هزارتا سختی برگردی عقب تا برسی جای اولت. 

تازه اون موقع می فهمی هر چقدر هم بری به جای اولت نمی رسی! اونجا رو همون موقع که رفتی پشت سرت خراب کردی. 

هر قدر راهی که میری قشنگ تر و راحت تر باشه برگشتش سخت تر و دورتره. 

آره. راه رفتنی رو باید رفت؛ ولی راه برگشتنی رو نه! نباید قدم بزاری توش....